Spawanie

Kurs spawania składa się z części teoretycznej i praktycznej. Prowadzony jest przez instruktorów z wieloletnim doświadczeniem w nadzorze prac spawalniczych i pracy w charakterze spawacza, posiadających  kwalifikacje zawodowe. Celem kursu jest nabycie wiedzy i umiejętności w zakresie danej metody spawania oraz przygotowanie uczestników do egzaminu, który odbywa się według obowiązującej normy PN-EN 9606-1. Szkolenie kończy się egzaminem praktycznym i teoretycznym oraz wydaniem uprawnień takich jak:
  • świadectwo Egzaminu Kwalifikacyjnego Spawacza – wydanym przez akredytowaną jednostkę certyfikującą TÜV, którego ważność wynosi  3 lata
  • książeczka spawacza (na wniosek kursanta).
  • zaświadczenie o ukończeniu kursu wydane przez ośrodek szkoleniowy.
Uzyskane uprawnienia ważne są w całej UE.
Wymagania dla kandydata:
  • ukończone 18 lat
  • ukończona przynajmniej szkoła podstawowa
  • dobry stan zdrowia i brak przeciwskazań
Szkolimy i egzaminujemy w zakładach pracy w całej Polsce.
Metoda MAG jest jedną z najczęściej stosowanych w spawalnictwie, znajduje zastosowanie w wielu gałęziach przemysłu. Spawanie metodą MAG 135 (Metal Active Gas) jest to proces spawania łukowego elektrodą topliwą w osłonie gazów obojętnych chemicznie/aktywnych chemicznie.
Podczas spawania metodą MAG łuk elektryczny jarzy się między elektrodą a spawanym materiałem, tworzy jeziorko ciekłego metalu oraz topi wysuwającą się z uchwytu elektrodowego końcówkę drutu elektrodowego. Elektrodę topliwą stanowi drut lity, który jest spoiwem. Podczas spawania łuk stapia materiał podstawowy ze spoiwem tworząc spoinę. W czasie procesu spawania z uchwytu spawalniczego wypływa w sposób ciągły gaz osłonowy, zabezpieczający jeziorko ciekłego metalu i końcówkę drutu elektrodowego przed działaniem tlenu i azotu z powietrza atmosferycznego. Najczęściej spotykaną osłoną gazową jest mieszkanka gazowa argonu (Ar) z dwutlenkiem węgla (CO2) lub czysty dwutlenek węgla.
Metoda MAG wykorzystywana jest do trwałego łączenia stali konstrukcyjnych niestopowych, niskostopowych i wysokostopowych. Obecnie, metodę MAG stosuje się we wszystkich gałęziach przemysłu spawalniczego. Odbiorcami są przemysł ciężki oraz maszynowy.
Szkolenia w zakresie metody spawania MAG 135:
  • Moduł I: Kurs spawania blach i rur spoinami pachwinowymi metodą MAG (135)
  • Moduł II: Kurs spawania blach spoinami czołowymi metodą MAG (135)
  • Moduł III: Kurs spawania rur spoinami czołowymi metodą MAG (135)
Spawanie metodą MAG 136, to proces spawania realizowany za pomocą łuku elektrycznego wytworzonego pomiędzy elektrodą topliwą (drut proszkowy) a materiałem spawanym. W trakcie procesu, gaz osłonowy, taki jak dwutlenek węgla lub mieszanka argonu z dwutlenkiem węgla, pełni funkcję ochronną dla łuku i roztopionego metalu.
Szkolenia w zakresie metody spawania MAG 136:
  • Moduł I: Kurs spawania blach i rur spoinami pachwinowymi metodą MAG (136)
  • Moduł II: Kurs spawania blach spoinami czołowymi metodą MAG (136)
  • Moduł III: Kurs spawania rur spoinami czołowymi metodą MAG (136)
Spawanie elektrodą otuloną MMA (111) jest najstarszą i jednocześnie najbardziej uniwersalną metodą spawania łukowego. Metoda wykorzystuje elektrody otulone, które składają się z rdzenia pokrytego sprasowaną otuliną. Źródło ciepła stanowi łuk elektryczny jarzący się pomiędzy elektrodą topliwą a materiałem podstawowym. Do zajarzenia łuku dochodzi w momencie kontaktu końca elektrody oraz materiału spawanego. Podczas spawania elektroda topi się i krople stopionego metalu przenoszone są do jeziorka spawalniczego. Po ostygnięciu stopione brzegi elementów łączonych oraz dodatkowy materiał ze stopionej elektrody tworzą połączenie nierozłączne zwane spoiną. Podczas spawania spawacz dosuwa elektrodę do spawanego przedmiotu tak by utrzymać ciągły łuk i jednocześnie przesuwa ją wzdłuż linii spawania. Topniejąca otulina elektrody powoduje powstawanie gazów których celem jest ochrona płynnego jeziorka spawalniczego przez wpływem środowiska atmosferycznego. Na powierzchni spoiny powstaje żużel który po zakończeniu spawania należy mechaniczne usunąć. Za pomocą metody 111 można spawać różne rodzaje i gatunki metali i stopów jak np.: żeliwa, nikle, stopy miedzi, stale niestopowe oraz stopowe.
Spawanie elektrodą ze względu na dużą prostotę jest szeroko stosowane w przemyśle zwłaszcza stoczniowym, szczególnie w budownictwie i konstrukcjach. Urządzenia do spawania elektrodami otulonymi są proste w budowie i łatwo przenośne co pozwala spawać nawet na dużych wysokościach i w warunkach polowych.
Szkolenia w zakresie metody spawania elektrodą otuloną 111:
  • Moduł I: Kurs spawania blach i rur elektrodami otulonymi – spoiny pachwinowe (111)
  • Moduł II: Kurs spawania blach elektrodami otulonymi – spoiny czołowe (111)
  • Moduł III: Kurs spawania rur elektrodami otulonymi – spoiny czołowe (111)
Spawanie metodą TIG 141 to proces spawania łukowego elektrodą nietopliwą – wolframową – w osłonie gazów obojętnych.  W procesie spawania metodą TIG w osłonie gazów koniec elektrody wolframowej, strefa jarzenia łuku i dodawane spoiwo są otoczone gazem osłonowym. Gaz osłonowy dostarczany jest w sposób ciągły do strefy jarzenia łuku zabezpieczając jeziorko ciekłego metalu, końcówkę elektrody wolframowej przed działaniem tlenu i azotu z powietrza atmosferycznego. Osłonę gazową w spawaniu metodą TIG pełni przede wszystkim argon (Ar), ale dodaje się również inne gazy hel (He) oraz wodór (H).
Metodą tą spawa się prądem stałym prawie wszystkie gatunki stali o szerokim zakresie grubości. Często stosowany do spawania cienkich blach, rur cienkościennych o małych średnicach, takich jak te stosowane w przemyśle  motoryzacyjnym, lotniczym jak również przemyśle spożywczym i chemicznym. W szczególności stosowana jest wszędzie tam, gdzie wymagane jest uzyskanie wysokiej jakości i czystości oraz wytrzymałości spoin. Główną zaletą spawania wolframem gazowym (spawanie nietopliwą elektrodą wolframową w osłonie gazów obojętnych, takich jak argon, hel lub ich mieszanki) jest to, że praktycznie nie ma odprysków, a opary spawalnicze i ciepło są niskie. Podczas spawania nie powstają praktycznie żadne odpryski, tworzy się na spoinie bardzo znikoma ilość żużla, przez co spoina nie wymaga prawie w ogóle obróbki po spawaniu.
Metoda TIG jest również wykorzystywana do spawania aluminium.
Spawanie TIG aluminium to proces, w którym używany jest łuk elektryczny między elektrodą wolframową a materiałem, który ma być połączony.  
Metoda TIG umożliwia dokładne spawanie aluminium, co jest szczególnie ważne, gdy mamy do czynienia z materiałami o wysokiej jakości estetycznej i trwałości. Za pomocą tej metody można uzyskać mocne, wytrzymałe i estetyczne połączenia, a także kontrolować głębokość wtopienia i jakość spoiny.
Szkolenia w zakresie metody spawania TIG 141:
  • Moduł I: Kurs spawania blach i rur spoinami pachwinowymi metodą TIG (141)
  • Moduł II: Kurs spawania blach spoinami czołowymi metodą TIG (141)
  • Moduł III: Kurs spawania rur spoinami czołowymi metodą TIG (141)
Spawane materiały: stal niestopowa (czarna), stal stopowa (stal nierdzewna), aluminium i jego stopy
Metoda ta służy głównie do łączenia blach oraz ścianek rur o grubości zwykle nie przekraczających 6 mm.
Najczęściej ma zastosowanie podczas prac remontowych oraz do spawania wyrobów lekkich. Polega na łączeniu metali poprzez stapianie brzegów łączonych elementów. W spawaniu gazowym źródłem ciepła jest płomień gazu palnego wymieszanego z tlenem, najczęściej stosuje się acetylen.  Zaletą spawania gazowego jest wydajność i szybkość spawania oraz niska skłonność do utwardzania i tworzenia pęknięć w związku z powolnym stygnięciem elementu spawanego.
Szkolenia w zakresie metody spawania gazowego 311:
  • Moduł II: Kurs spawania gazowego blach (311)
  • Moduł III: Kurs spawania gazowego rur (311)
Szkolenie skierowane jest do osób chcących zdobyć kwalifikacje do pracy jako ręczny przecinacz termiczny lub ręczny przecinacz plazmowy. Palnik acetylenowo-tlenowy jest kluczowym narzędziem w procesach spawania i cięcia metali. Dzięki precyzyjnemu dostosowaniu parametrów pracy palnika, możliwe jest uzyskanie wysokiej jakości cięcia nawet przy dużych grubościach materiału.  Palnika acetylenowo-tlenowego używa się głównie w przemyśle metalurgicznym, na produkcji, przy pracach montażowo-konstrukcyjnych.
Celem szkolenia jest zapoznanie kursanta z procesem cięcia termicznego lub plazmowego, zakresem jego stosowania oraz warunkami technologicznymi i bezpieczeństwem pracy przy cięciu oraz  prawidłowej obsługi urządzenia i palnika do cięcia termicznego lub plazmowego. 
Po ukończeniu szkolenia i zdaniu egzaminu w zależności od ukończonego kursu cięcia, uczestnik kursu uzyskuje uprawnienia do ręcznego cięcia tlenowego lub plazmowego.

Szkolenie obejmuje 16 godzin cięcia plazmą i 19 godzin cięcia palnikiem.

Celem jest odnowienie i przedłużenie ważności uprawnień spawalniczych w wybranej metodzie.